انابه در سختیها (قرآن)در سختیها و مشکلات اکثر انسان ها روی به درگاه الهی می آورند و از معاصی انجام داده اظهار پشیمانی می کنند. ۱ - توبه هنگام ابتلا به مصایبهمان طور که خداوند در قرآن فرمودند آن هنگامی که بشر در سختی ها می افتد به سوی ایشان رجوع کرده و انابه می کند. واذا مس الناس ضر دعوا ربهم منیبین الیه...(و آن كس كه راستى آورد و آن را باور نمود آنانند كه خود پرهیزگارانند .) تفسیر صافی می فرماید: «واذا مس الناس ضر شدة دعوا ربهم منیبین الیه راجعین الیه من دعاء غیره ثم اذا اذاقهم منه رحمة خلاصا من تلک الشدة اذا فریق منهم بربهم یشرکون فاجاؤا الاشراک بربهم الذی عافاهم.» واذا مس الانسـن ضر دعا ربه منیبا الیه...(و چون به انسان آسيبى رسد پروردگارش را در حالى كه به سوى او بازگشت كننده است مى خواند سپس چون او را از جانب خود نعمتی عطا كند آن( مصيبتى) را كه در رفع آن پيشتر به درگاه او دعا مى كرد فراموش مى نمايد و براى خدا همتايانى قرار مى دهد تا (خود و ديگران را) از راه او گمراه گرداند بگو به كفرت اندكى برخوردار شو كه تو از اهل آتشی .)در این آیه شریفه کلمه انابه به معنای بازگشتن آمده است....انسان بالفطره خداشناس است و در حال اضطرار رو به اوست ولى درحال تنعم و خوشى ، غافل از او. ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۴۲۸، برگرفته از مقاله «انابه در سختیها». ردههای این صفحه : توبه | موضوعات قرآنی
|